4.5 M pupils lack chairs, desks

Yan ang bumungad sa akin sa peryodiko kanina. Natawa ako kasi parang ngayon lang nila nalaman ito. There are public schools here in Metro Manila that have 3 shifts of classes just to accomodate all their students. Paano kulang na kulang sa classrooms. Kung kulang sa classrooms natural it would follow na kulang din sa mga chairs and desk! Sus! Kelangan pa bang i-memorize yan?
Pero say niyo, may balak ang DepEd magdagdag pa ng isang taon sa high school. San naman kaya nila isasaksak yung mga estudyante ng extra year na yon at saan kaya sila kukuha ng guro para don? Kaya may brain drain ng mga professionals dito kasi nga sa sad state ng Pilipinas ngayon.

I may not be a real teacher but I know the feeling of helplessness of a teacher having such an overwhelming responsibility given the limited resources. I remember there was one time I was lo-jacked into teaching the internet to a group of employees of TUCP. I was informed a day before the set date. When I got to the computer school kita ko ang daming tao all over, hindi pa pala na organize ang kung ilang estudyante kada classroom, wala pang room assignments. I got 30 persons to teach. When it was time for me to teach the actuall internet stuff, umpisa kasi yung surfing/using the browser. Nagtaka ako most of the people were complaining may error message daw or ayaw mag connect. Nag try kami mag IRC, ayaw din. Yun pala don sa 30 units na nasa room, 10 lang ang may internet! Waaaaaaaaaaahhhh!! Paano ako makakapagturo niyan?!?! Nakakahiya!!! Tapos kinakailangan ko pang magturo ng pag gamit ng Yahoo Messenger, yung mga units walang installed na YM! Pinag download ko sila pero ayaw mag DL kasi nga yung iba walang internet connection, yung iba naman naghahang during downloading!! Haaaaaaaayyyyyyy punyemas!! Buti hindi nagalit yung mga taga TUCP sa akin, siguro naintindihan nila ang sitwasyon ko. Hindi lang limitado ang resources mo, kapos pa!! Sa experience kong ito naiisip ko bakit sila tumanggap ng ganong kadaming tao natuturuan pero wala naman pala silang puwedeng isaksak na lecturer? Buti na lang I was free that day, kung hindi mapapahiya sila. How many times have done this? Tatanggap sila ng class o turo pero may conflict sa sched, tapos magkakandarapa sila sa paghahanap ng magtuturo. Kasalanan ng manager ito ng center at ng marketing personnel. Minsan kasalanan din ng lecturer na gumawa ng sched o tumanggap ng bagong klase thinking na may makukuhang lecturer to cover up for him. Paano puro pera ang nasa isip ng mga tao, may quota silang hinahabol every month kaya kahit na magkaproblema sa sched or availability ng lecturer or availability ng room eh sige lang sila ng sige. Paano niyo maihahalintulad ito ngayon sa sitwasyon dito sa Pilipinas?

Naaawa ako sa mga guro natin kasi mahirap talaga ang trabaho nila. Sa kanila nakasalalay ang kinabukasan ng mga bata pero limitado naman ang magagawa nila. Pero mas nakakaawa ang mga bata kasi long term ang effects ng ganitong sistema ng edukasyon dito sa Pilipinas. Sira ang kinabukasan nila.